Moje koty, czyli Viosna PL

W 2009 roku postanowiłam spełnić jedno z marzeń i związać swoje życie z kotem rasowym. Kotem, do którego od dłuższego czasu miałam słabość – z kotem tajskim. Jeszcze w czasie studiów stało się to m.in. moja motywacją do nauki, a było możliwe dzięki skrupulatnie odkładanemu stypendium za wyniki w nauce. Tak właśnie, po kolejnej zdanej sesji egzaminacyjnej, w moim życiu pojawiła się kotka tajska. Whisper, moja pierwsza, najwierniejsza mądra dziewczyna. Mamy ze sobą szczególną więź i czasem wręcz rozumiemy się bez słów. Dzięki niej zrodził się pomysł na szerzenie tej rasy i w 2010 roku zapadła decyzja o założeniu hodowli Viosna PL, co rozpoczęło hobby związane z kotami tajskimi.

Po ukończeniu studiów na stałe przeniosłam się do Bydgoszczy. Moja rodzina powiększyła się wówczas o Dziabączka, którego uratowałam na Ukrainie i nie umiałam tam zostawić. Ktoś przyniósł go z wysypiska śmieci i kociak był w tak złym stanie, że sądziliśmy, iż nie przeżyje nocy. Uparłam się jednak, by go uratować, co wymagało nie lada zaangażowania i pracy. Na szczęście dał radę, a w trakcie leczenia bardzo się z nim zżyłam. Dzięki pomocy koleżanki (która m.in. zajęła się nim na czas załatwiania formalności związanych z przewozem) udało się przywieźć go do Polski. Mimo tylko jednego oka chłopak świetnie się odnalazł w naszej rodzinie.

W tym samym czasie, co przyjazd Dziabączka do Polski, urodziła się Elmirka Viosna PL – kotka tajska, która na prośbę mojego ówczesnego męża, pozostała u nas. Obserwując moją relację z Whisper, on również zapragnął mieć „swojego” kota i tak się stało. Elma jest jedną z najspokojniejszych i najgrzeczniejszych kotek jakie znam. Po naszym rozstaniu, wspólną decyzją Elmirka pozostała ze mną i resztę stada. Mimo swojej pohodowlanej emerytury, nadal odnosi sukcesy na wystawach i jestem z niej bardzo dumna, gdy zdobywa kolejne tytuły.

W 2014 roku postanowiliśmy, że córka Elmy – Helenka Viosna PL również będzie mieszkała z nami. Hela bywała w swoim życiu dziewczyną pracującą i towarzyszyła mi w lecznicy na początku mojej ścieżki zawodowej. Nieraz sama wchodziła w domu do transportera, gdy wychodziłam do pracy, by dać mi do zrozumienia, że mam ją ze sobą zabrać. W gabinecie, ze swojego miejsca na szafie lub drukarce nadzorowała wizyty. Doskonale wiedziała, kiedy kończymy dyżur i o określonej porze szła do pomieszczenia socjalnego, gdzie stał jej transporter. Wraz z rozwojem zawodowym przyjmowałam coraz więcej pacjentów, przez co zabieranie Helenki do lecznicy stało się niemożliwe. Ale nadrabiamy czasem ten wspólny czas kiedy Hela towarzyszy mi w domu podczas pracy zdalnej lub prowadzenia szkoleń online.

W 2016 roku, po niemal dwóch latach poszukiwań i studiowaniu rodowodów, odbył się specjalny wyjazd do Czech po kolejnego kota – Cody’ego. Jest on pierwszym kocurem hodowlanym w Viośnie. Ma w sobie geny rodowitych kotów z Tajlandii, dzięki babce, która pochodzi bezpośrednio z tego kraju.

Cody uwielbia kobiety i się do nich przytulać. Nieraz sam z siebie wskakuje na ręce, by go miziać. Kiedy prowadziłam zajęcia w szkole zdarzało się, że zabierałam go ze sobą. Bardzo mu się podobały lekcje, a szczególnie zabawy z uczniami, czy pogoń za wskaźnikiem na slajdach. Cody okazał się być wspaniałym i troskliwym ojcem dla kociąt, nawet jeśli nie wszystkie były jego.